عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
لاَ يَتَمَنَّيَنَّ أَحَدُكُمُ المَوْتَ مِنْ ضُرٍّ أَصَابَهُ، فَإِنْ كَانَ لاَ بُدَّ فَاعِلًا، فَلْيَقُلْ: اللَّهُمَّ أَحْيِنِي مَا كَانَتِ الحَيَاةُ خَيْرًا لِي، وَتَوَفَّنِي إِذَا كَانَتِ الوَفَاةُ خَيْرًا لِي.
متفق عليه.
ئەنەسی کوڕی مالیك دەڵێت پێغەمبەر (صلی الله علیه وسلم) فەرمووی:
ئەگەر توشی ناخۆشی بوون، خۆزگە بۆ مردن مەخوازن، ئەگەر هەر ناچار بوون شتی وا بکەن بڵێن خوایە هەتا ژیانم بۆم باشە بمژیەنە، وە کاتێ مردنم باشتر بوو بۆم بممرێنە.